Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Oh my GAD.



αναδημοσίευση από το περιοδικό Γυναίκα (Νοέμβριος 2010)

Γκρουπάκια υπάρχουν πολλά. Πόσα όμως από αυτά μπορούν να φτιάξουν ηλεκτρονική ποπ που να φλερτάρει με το mainstream κοινό και ταυτόχρονα να έχει κάτι να πει στους ψαγμένους; Η ιστορία των GAD. άρχισε το 2004, από δύο ανθρώπους -τον Hρακλή Αναστασιάδη και τον Κώστα Αντωνιάδη- που έγραψαν ένα μουσικό κομμάτι για τη συλλογή «Greek Electro vol. 2». Μετά από πολύωρες συζητήσεις γύρω από τη μουσική, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους με ακόμη τρεις μουσικούς και να φτιάξουν ένα συγκρότημα. Οπως μου είπαν: «Ο μόνος ρεαλιστικός μας στόχος ήταν να καταφέρουμε να φτιάξουμε καλή μουσική και να προσεγγίσουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ακροατήριο. Αυτό δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα». Τελικά το ντεμπούτο άλμπουμ τους «System May Fall» υπήρξε ένα ακόμα πετραδάκι από αυτά που τάραξαν τα λιμνάζοντα νερά της αγγλόφωνης σκηνής και το τραγούδι «Τhe End of the Road» παίχτηκε από πολλούς ραδιοφωνικούς παραγωγούς που κατάλαβαν ότι υπήρχε ζωή και μετά τη Μόνικα.
Ο καιρός πέρασε και το καλοκαίρι οι GAD. έφτασαν στη δεύτερη δουλειά τους «Τhe Perfect Crime». Αυτή τη φορά επέλεξαν πιο σκοτεινό ήχο και χρησιμοποίησαν περισσότερες κιθάρες, χωρίς να βάλουν στην άκρη τα αγαπημένα τους συνθεσάιζερ. Στο «Οver the Moon» τραγούδησε μάλιστα ο Κωνσταντίνος Βήτα, ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του γκρουπ. Το τραγούδι που γνώρισε τη μεγαλύτερη αποδοχή ήταν πάντως το «Waves», το οποίο έγινε και σάουντρακ δημοφιλούς τηλεοπτικού σποτ. Δίστασαν άραγε πριν πάρουν την απόφαση; Μάλλον όχι: «Από τη στιγμή που η διαφήμιση δεν προσβάλλει και δεν εκθέτει το τραγούδι και τους GAD., δεν υπήρξε λόγος να είμαστε αρνητικοί ως προς την παραχώρηση».

Οχι στη μιζέρια

Γενικότερα, ενδιαφέρονται να απευθυνθούν σε ένα ευρύτερο ακροατήριο ή τους αρκούν οι λίγοι και φανατικοί; Η απάντησή τους δεν μου άφησε καμία αμφιβολία: «Θέλουμε να απευθυνθούμε σε όσο δυνατόν περισσότερο κόσμο, χωρίς όμως να προχωρήσουμε σε εκπτώσεις και συμβιβασμούς σ' αυτό που κάνουμε. Ούτε περιοδεύων θίασος θέλουμε να γίνουμε, ούτε να πουλήσουμε την ψυχή μας στον διάβολο. Από την άλλη, δεν επιθυμούμε να γίνουμε εσωστρεφείς και μίζεροι».
Οταν βγαίνουν για ποτό, οι GAD. αποφεύγουν τα πολύβουα κλαμπ και προτιμούν ήρεμα και ζεστά στέκια όπου μπορούν να συζητήσουν και να σχεδιάσουν τις μελλοντικές τους κινήσεις - ένα από αυτά βρίσκεται στην πλατεία Μερκούρη στα Πετράλωνα. Τους ζήτησα να μου πουν ποια χαρακτηριστικά βρίσκουν γοητευτικά σε μια γυναίκα -πέρα από την εξωτερική εμφάνιση- και, προς έκπληξή μου, πήρα πρωτότυπη απάντηση: «To πόσο προσαρμοστική μπορεί να είναι σε διαφορετικές παρέες και συνθήκες». Κατά τ' άλλα, δεν βλέπουν το συγκρότημα ως επάγγελμα αλλά ως αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. «Οι GAD. είναι ένα σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητας μας, το οποίο μας δίνει δύναμη, δημιουργικότητα και φαντασία, παρά τις αντιξοότητες, δυσκολίες και ατυχίες που μπορεί να μας προκύπτουν», μου είπαν. Για το τέλος άφησα το πιο δύσκολο αλλά και το πιο ουσιαστικό ερώτημα. Ποια είναι η ομορφότερη στιγμή που έχουν ζήσει παίζοντας μουσική; «Το διαρκές, απρόσμενο και ασταμάτητο χειροκρότημα του κόσμου λίγο προτού εμφανιστούμε στην σκηνή του γεμάτου Σταυρού του Νότου, πριν από ενάμιση χρόνο», μου είπαν. Oι πιθανότητες να χειροκροτηθούν περισσότερο στο μέλλον είναι πολύ σοβαρές.

Το άλμπουμ «The Perfect Crime» κυκλοφορεί από τη Shift Records.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου