Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Anna Calvi - Anna Calvi

 Για τον Brian Eno, είναι «ό,τι καλύτερο έχει βγει μετά την Patti Smith». Ο Nick Cave, από την άλλη, την επέλεξε προσωπικά ως support στην ευρωπαϊκή περιοδεία των Grinderman. Tα περιοδικά δεν άργησαν να τσιμπήσουν και να ’μαστε κι εμείς εδώ, να δίνουμε χρόνο για χιλιοστή φορά σε άλλη μια γυναίκα τραγουδοποιό που πληγώθηκε και θέλει να το μοιραστεί με κάποιον.

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα, βέβαια. Το ντεμπούτο της Λονδρέζας Anna Calvi (που στην Αγγλία κυκλοφόρησε τον Γενάρη και στην Αμερική αναμένεται την 1η Μαρτίου), έχει στ’ αλήθεια κάτι –και μία ακρόαση αρκεί για να πειστεί κανείς. Το πρώτο πράγμα που σε γοητεύει στα τραγούδια της μικρής Λονδρέζας είναι ότι σου θυμίζουν κάτι άλλο: το τσαγανό της PJ Harvey, τη μελαγχολία της Nico, την ακατέργαστη ροκιά της Siouxsie. Ύστερα ψάχνεις να βρεις τραγούδια για να πιαστείς: τo “Βlackout” είναι το δικό της μικρό αριστούργημα, ενώ το “Desire” έχει μια φόρτιση που σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό.

Η σκοτεινή, ατμοσφαιρική ποπ αυτού του δίσκου έχει τη σωστή δόση ευαισθησίας και αγριάδας. Τα ακόρντα της ηλεκτρικής κιθάρας δίνουν στον ήχο μικρές αλλά ουσιαστικές δόσεις «βρωμιάς» και η φωνή της Calvi παραπέμπει σε ντίβα της όπερας –όχι τόσο ως προς την τεχνική αρτιότητα, αλλά ως προς τη μεγαλοπρέπεια. Σίγουρα όχι κάτι που συναντάς κάθε μέρα.

Τίποτα το αρνητικό; Βεβαιότατα. Οι στίχοι... Φαίνεται να γράφτηκαν για να εξυπηρετήσουν τη μουσική και όχι το ανάποδο, όπως θα περίμενε κανείς να συμβαίνει στους τραγουδοποιούς που επιλέγουν απλές ενορχηστρώσεις και δεν καινοτομούν. To θέμα όμως είναι ότι η ρομαντική ποπ της Anna Calvi στέκει μίλια μακριά από τις υπερβολές τύπου Lady Gaga, μολονότι το φλερτ της πρώτης με τη μόδα, σε συνδυασμό με την εκθαμβωτική ομορφιά και τις έμμεσες πλην σαφείς λεσβιακές αναφορές (“Suzanne And I”, “Ι’ll Be Your Man”) πιθανόν να φέρουν στο πλάι της κόσμο για τους λάθος λόγους.

Ας είναι. Αρκεί να ακούσει κανείς μία φορά το “Blackout” για να πειστεί πως εδώ κάτι συμβαίνει. 
(7,5/10)


όπως δημοσιεύτηκε στο avopolis.gr (Φεβρουάριος 2011)

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Abbie Gale


Το ροκ της ωριμότητας
Ο ηγέτης των Abbie Gale Σωτήρης Δελακάς μιλάει για το νέο άλμπουμ του γκρουπ «Νο inspiration», τη ζωή στην Πάτρα και την επικείμενη συναυλία τους επί αθηναϊκού εδάφους.

Διακόσια δεκαέξι χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Αθήνας βρίσκεται η Πάτρα, πόλη του καρναβαλιού και της ήρεμης αστικής ζωής. Πριν από μερικά χρόνια ξεπήδησε από εκεί μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα σκηνή συγκροτημάτων, με επικεφαλής τους Raining Pleasure και λίγο αργότερα τους Abbie Gale, που μπορεί να μη γνώρισαν ποτέ μαζική επιτυχία αλλά έχτισαν σταδιακά ένα πιστό κοινό. Kυκλοφορώντας το ντεμπούτο άλμπουμ το 2005, άκουσαν τα χτυπήματα της επιτυχίας δύο χρόνια μετά με το «2», που αναδείχτηκε σε ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά αγγλόφωνα άλμπουμ της περασμένης δεκαετίας.
Αφορμή για την κουβέντα μας με τον ηγέτη τους Σωτήρη Δελακά δεν είναι οι κατακτήσεις του παρελθόντος αλλά το νέο τους cd, που κυκλοφόρησε το φθινόπωρο και σύντομα θα παρουσιαστεί ζωντανά και στην Αθήνα. Το τρίτο άλμπουμ των Abbie Gale, με το ασπρόμαυρο artwork και το χειροποίητα δεμένο βιβλιαράκι που το συνοδεύει, φέρει τον προβοκατόρικο και παραπλανητικό τίτλο «No Inspiration» (μτφ.: «Kαμία έμπνευση»). «Είναι ένας δίσκος πιο δύσκολος, σκοτεινός και σκληρός» μου εξηγεί ο Σωτήρης, που έγραψε και τα περισσότερα τραγούδια. «Διαφέρει στον τρόπο που ηχογραφήθηκε. Θέλαμε μια πιο live και ακατέργαστη αίσθηση στο τελικό αποτέλεσμα, έτσι τα κομμάτια γράφτηκαν από όλους μας ταυτόχρονα, μετά από πολύωρες πρόβες. Θεωρούμε πως είναι ο πιο ώριμός μας δίσκος».

Music and the city
Στα τρία χρόνια που μεσολάβησαν μεταξύ του προηγούμενου άλμπουμ και του καινούριου οι συνθήκες για το γκρουπ δεν ήταν ευνοϊκές, κάτι που όπως αποδείχτηκε είχε θετική επίπτωση στο τελικό αποτέλεσμα: «Πιο δύσκολες συγκυρίες σημαίνουν επιστροφή στα βασικά, στα σημαντικά, άρα και μεγαλύτερη διάθεση για δημιουργία. Δεν ήταν εύκολα τα χρόνια που προηγήθηκαν αλλά πλέον αντιλαμβανόμαστε πως ήταν πολύ ωφέλιμα». Υπήρξε πάντως και μια θετική εξέλιξη: Η ανεξάρτητη πατρινή δισκογραφική εταιρία Inner-Ear, της οποίας η παρθενική κυκλοφορία ήταν το «2» των Abbie Gale σήμερα παίζει καθοριστικό ρόλο στην εγχώρια μουσική παραγωγή.: «Χαιρόμαστε κάθε φορά που βλέπουμε το ρόστερ της ν’ αυξάνει – και τι ρόστερ, όλες της οι κυκλοφορίες είναι αξιόλογες!» λέει ο Σωτήρης. «Είναι πραγματικά τιμή μας που ανήκουμε σ’αυτή την εταιρία».
Η κουβέντα φεύγει από τη μουσική ή μάλλον προχωράει στην ουσία αυτής: στα ερεθίσματα που της δίνουν υπόσταση.  Ρωτάω τον Σωτήρη για τη ζωή στην Πάτρα και μου μιλάει για το προνόμιο της καθημερινής συνεύρεσης με αγαπημένα πρόσωπα, τη χαλαρότητα των ανθρώπων και την ευκολία των μετακινήσεων. Οι Abbie Gale είναι τύποι «του στεκιού» και όταν δεν παίζουν μουσικοί βγαίνουν σε δυο-τρία συγκεκριμένα μπαράκια. Λίγο πριν το τέλος του ζητάω να μου πει πόσο τους εμπνέει η πόλη και απαντά πως αυτό εξαρτάται από τα προσωπικά βιώματα του καθενός και όχι από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Εχει δίκιο: Ακούγοντας τα τραγούδια των Abbie Gale, μόνο την Πάτρα δεν σκέφτεσαι. Ο σκοτεινός ήχος τους, σε συνδυασμό με τους αγγλικούς στίχους και την ξενόφερτη αισθητική, παραπέμπει περισσότερο σε μια απόδραση από την καθημερινότητα παρά σε μια καταγραφή αυτής. Σε τελική ανάλυση, αυτό δεν αποζητούμε όλοι από τη μουσική;

Στις 24/2 οι Abbie Gale θα εμφανιστούν στο Gagarin μαζί με τη Μαριέττα Φαφούτη

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Meg, σε πόσα χρόνια λες να επανασυνδεθούμε;

Το αντιγράφω όπως μου ήρθε στο μέιλ μου


ΣΕ 30 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ,
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΤΗ ΦΩΝΗ ΣΟΥ
- δηλώστε συμμετοχή μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου!

ΤΟ AVON VOICES ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΤΙΣ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΕΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΕΣ
ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ
Η FERGIE, H DIANE WARREN KAI H NATASHA BEDINFIELD EINAI ANAMEΣΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΣΗΜΟΥΣ ΚΡΙΤΕΣ

Τριάντα δευτερόλεπτα χρειάζονται για να πετύχεις και για να ακουστεί η φωνή σου στο κοινό από 64 χώρες και να κριθείς επαγγελματικά από μεγάλα ονόματα της Μουσικής Βιομηχανίας όπως: η Fergie που έχει κερδίσει 6 φορές το βραβείο Γκράμι, η Diane Warren που έχει γράψει μερικά από τα πιο γνωστά τραγούδια ( I don’t wanna miss a thing, Because you love me, Can’t fight the moonlight, Unbreak my heart – πρόσφατα κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για το τραγούδι της Cher στην ταινία “Burlesque”) τη Natasha Bedingfield,υποψήφια για Γκραμι δημιουργό/τραγουδίστρια και πολλές άλλες γνωστές προσωπικότητες της Παγκόσμιας Μουσικής Βιομηχανίας.

Το Avon Voices σας καλεί να γίνετε μέλος ενός Παγκόσμιου Μουσικού Κινήματος – ενός κινήματος που εμπνέει και αναδεικνύει τη μοναδικότητα μέσα από την Παγκόσμια γλώσσα της μουσικής. Γυναίκες από όλο τον κόσμο κάνουν τις φωνές τους να ακουστούν δυνατά και μοιράζονται τα όνειρα και τα ταλέντα τους στο www.avonvoices.com.

Είναι ευκολότερο από ότι νομίζετε! Μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου 2011 οι Γυναίκες άνω των 18 ετών μπορούν να υποβάλλουν συμμετοχή στο τραγουδιστικό μέρος με ένα βίντεο 30 δευτερολέπτων – επιλέγοντας ένα τραγούδι από τη λίστα του avonvoices.com! Οι πιο ταλαντούχες φιναλίστ θα ταξιδέψουν σε συναρπαστικούς προορισμούς όπως το Παρίσι, το Hollywood, το Rio de Janeiro, τη New York, και το Nashville. Θα λάβουν επαγγελματική καθοδήγηση από τους καλύτερους του χώρου, θα μεταμορφωθούν από τους ειδικούς make up artist της Avon και θα μπουν στο studio για να ετοιμάσουν τα βίντεο της ερμηνείας τους!

Σκοπός του διαγωνισμού; Να βρεθούν δέκα μαγικές γυναικείες φωνές από όλο τον κόσμο, αυτές που έχουν αυτό το «κάτι διαφορετικό» και να τραγουδήσουν ένα εμπνευσμένο τραγούδι της Diane Warren μαζί με τους υπόλοιπους διάσημους κριτές. Το τραγούδι αυτό θα ακουστεί για πρώτη φορά το Φθινόπωρο του 2011 στη Νέα Υόρκη σε μια Παγκόσμια γιορτή για τη Γυναίκα. Αυτό το υπέροχο τραγούδι μαζί με άλλες ηχογραφήσεις που θα γίνουν κατά τη διάρκεια του Avon Voices θα μπορούν να αγοραστούν on line και όλα τα έσοδα θα χρησιμοποιηθούν στην Παγκόσμια Καμπάνια που γίνεται από το Avon Foundation για να σταματήσει πλέον ο κύκλος της Βίας ενάντια στις Γυναίκες και τα κορίτσια. Μέχρι σήμερα περισσότερα από 30εκατομμύρια δολάρια έχουν συγκεντρωθεί και δοθεί σε προγράμματα πρόληψης, εκπαίδευσης αλλά και στην ανάδειξη του μεγάλου θέματος της Βίας ενάντια στις Γυναίκες.