(όπως δημοισιεύτηκε στο περιοδικό "Γυναίκα" - Δεκέμβρης 2010)
Η κυρία είναι πανκ! Ομως πού και πού κάνει την μπέιμπι σίτερ για τα παιδιά των φίλων της...
Δεν ήταν η όμορφη του σχολείου. Φορούσε μαύρα, είχε παραπανίσια κιλά, ήταν ένα αγοροκόριτσο που έβριζε λίγο παραπάνω από το κανονικό. Ομως κανείς δεν αναρωτιόταν γιατί.Η Ντέμπορα Αν Χάρι γεννήθηκε το 1945 στο Μαϊάμι και σε ηλικία τριών μηνών υιοθετήθηκε από ένα νεαρό ζευγάρι. Ετσι η μικρή απέκτησε το όνομα που γνωρίζουμε (λεγόταν Αντζελα Τριμπλ), μεγάλωσε λίγο έξω από το Νιου Τζέρσεϊ και ξέκοψε οριστικά από τους πραγματικούς γονείς της – μέχρι τώρα δηλώνει ότι δεν σκοπεύει να εντοπίσει τα ίχνη τους. Οσο για τους θετούς γονείς της, ήταν τυπικοί συντηρητικοί: επισκέπτονταν τακτικά την εκκλησία και είχαν αυστηρές απόψεις για το πώς έπρεπε να ντύνεται ένα αξιοπρεπές κορίτσι.
Η κυρία είναι πανκ! Ομως πού και πού κάνει την μπέιμπι σίτερ για τα παιδιά των φίλων της...
Δεν ήταν η όμορφη του σχολείου. Φορούσε μαύρα, είχε παραπανίσια κιλά, ήταν ένα αγοροκόριτσο που έβριζε λίγο παραπάνω από το κανονικό. Ομως κανείς δεν αναρωτιόταν γιατί.Η Ντέμπορα Αν Χάρι γεννήθηκε το 1945 στο Μαϊάμι και σε ηλικία τριών μηνών υιοθετήθηκε από ένα νεαρό ζευγάρι. Ετσι η μικρή απέκτησε το όνομα που γνωρίζουμε (λεγόταν Αντζελα Τριμπλ), μεγάλωσε λίγο έξω από το Νιου Τζέρσεϊ και ξέκοψε οριστικά από τους πραγματικούς γονείς της – μέχρι τώρα δηλώνει ότι δεν σκοπεύει να εντοπίσει τα ίχνη τους. Οσο για τους θετούς γονείς της, ήταν τυπικοί συντηρητικοί: επισκέπτονταν τακτικά την εκκλησία και είχαν αυστηρές απόψεις για το πώς έπρεπε να ντύνεται ένα αξιοπρεπές κορίτσι.
Νέα γυναίκα στη Νέα Υόρκη
Μέχρι τα πρώτα εφηβικά της χρόνια η Ντέμπι Χάρι τούς έδινε αρκετή σημασία, αλλά στα 16 της άρχισε να βρίσκει τον εαυτό της. Αργότερα εκπαιδεύτηκε για δύο χρόνια στις Καλές Τέχνες σε κολέγιο θηλέων της γενέτειράς της και έφυγε για τη Νέα Υόρκη προς αναζήτηση περιπετειών. Ηταν τυπικό δείγμα ανήσυχου νέου ανθρώπου που είχε ενηλικιωθεί στα μέσα της δεκαετίας του 1960, οπότε ο κόσμος άλλαζε με ιλλιγιώδη ταχύτητα. Οι φιλοδοξίες της ήταν πάντως αρκετά ταπεινές: ήθελε απλώς να είναι κουλ. Επρεπε βέβαια και να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Ετσι ανέλαβε ετερόκλιτες δουλειές: έγινε γραμματέας στο νεοϋορκέζικο γραφείο του BBC Radio, σερβιτόρα στο θρυλικό κλαμπ-ρεστοράν Max's Kansas City, χορεύτρια σε νυχτερινά στέκια, κουνελάκι σε κλαμπ του περιοδικού Playboy. Πέρα απ' αυτά, ελάχιστες πληροφορίες είναι γνωστές σε σχέση με τα πρώτα χρόνια της στη Νέα Υόρκη. Κάποιες γυμνές φωτογραφίες της, που τριγυρίζουν ακόμα στο διαδίκτυο, φαίνεται λοιπόν ότι διασώθηκαν για να της θυμίζουν όσα η ίδια θέλει να ξεχάσει.Tο σίγουρο είναι ότι τα πρώτα της βήματα στη μουσική τα έκανε το 1968· έγινε η τραγουδίστρια του φολκ γκρουπ The Wind in the Willows, που διαλύθηκε γρήγορα. Κατόπιν η Ντέμπι Χάρι εντάχθηκε στο γυναικείο σχήμα Τhe Stilettos και το 1973 γνώρισε τον κιθαρίστα και μετέπειτα σύντροφό της Κρις Στάιν. Δύο χρόνια αργότερα οι δυο τους συνέβαλαν αποφασιστικά στην ίδρυση του συγκροτήματος Blondie. Eκείνη την περίοδο η Ντέμπι Χάρι ήδη έβαφε τα μαλλιά της πλατινέ, δεν θεωρούσε το σουτιέν τόσο απαραίτητο και σύχναζε στο CBGB, το κλαμπ που έμελλε να μείνει στην ιστορία ως λίκνο της νεοϋορκέζικης πανκ σκηνής. Το 1975 λοιπόν -μαζί με την Πάτι Σμιθ, τους Television, τους Ramones, τους Talking Heads- στο CBGB έδιναν συναυλίες και οι Blondie, ένα ροκ γκρουπ με μουσικό εγκέφαλο τον Κρις Στάιν και τραγουδίστρια την Ντέμπι Χάρι...
Μερικοί το προτιμούν ξανθό
Σύμφωνα με μια εκδοχή, η ονομασία Blondie (δηλαδή “ξανθούλα”) προήλθε από τη λέξη που χρησιμοποιούσαν οι οδηγοί της Νέας Υόρκης όταν έβλεπαν στον δρόμο τη Χάρι - η κόρνα δεν αρκούσε για να εκφραστεί ο θαυμασμός τους. Ηταν μια γυναίκα γεμάτη αντιφάσεις. Μολονότι είχε ομορφιά μοντέλου, μπορούσε να γοητεύει τους ψαγμένους, τους εναλλακτικούς, ακόμη και τα φρικιά. Παρότι ήταν 30 ετών και εξέπεμπε θηριώδη δυναμισμό, έμοιαζε συχνά με απλοϊκό κορίτσι χαμένο στη μεγαλούπολη. Σε αντίθεση με την Πάτι Σμιθ, η οποία ανήκε στην ίδια μουσική φουρνιά, είχε μια θηλυκότητα πρωτοφανή για τα στέκια στα οποία τραγουδούσε. Παρ' όλα αυτά, οι Blondie δεν έθελξαν τις ΗΠΑ για τρία χρόνια. Με την κυκλοφορία του τρίτου άλμπουμ τους «Parallel Lines» όμως, το φθινόπωρο του 1978, μπήκαν στο μονοπάτι της μεγάλης επιτυχίας, χάρη σε τραγούδια όπως το «Οne Way or Another», το «Hangin’ on the Telephone» και το «Heart of Glass».
Η Ντέμπι Χάρι δεν ήταν μόνο η βιτρίνα του γκρουπ. Συμμετείχε στη δημιουργική διαδικασία και η ιδιότυπη φωνή της λειτουργούσε ως ιδανική αντίστιξη στην ένταση του ηλεκτρισμού και των ντραμς. Ετσι προέκυψαν τρία ακόμα άλμπουμ με έντονη απήχηση στο κοινό, αλλά το 1982 -εξαιτίας οικονομικής κακοδιαχείρισης, κατάχρησης ουσιών, προβλημάτων υγείας και δημιουργικής αφλογιστίας- το γκρουπ ανακοίνωσε τη διάλυσή του. Στη συνέχεια η Χάρι φλέρταρε με την κατάθλιψη, πέρασε αρκετό καιρό κλεισμένη στο σπίτι και απασχόλησε τις φυλλάδες για όλους τους λάθος λόγους.
Και τα πανκιά ωριμάζουν
Στη σόλο καριέρα της η Ντέμπι Χάρι (ή Ντέμπορα, όπως ήθελε να την αποκαλούν πλέον) προσπάθησε να ισορροπήσει μεταξύ μουσικής και κινηματογράφου. Πραγματοποίησε πολλές συνεργασίες, αλλά ποτέ δεν έφτασε σε μεγάλα ύψη δόξας. Με την πάροδο του χρόνου, μάλιστα, οι Blondie τυλίχτηκαν με την αχλή του μύθου και καταχωρήθηκαν στη συνείδηση των μουσικόφιλων ως ένα από τα σημαντικότερα γκρουπ τόσο της πανκ όσο και της new wave σκηνής. Ετσι το 1997 επανασυνδέθηκαν. Ομως εισέπραξαν αποθαρρυντικά σχόλια. Η φωνή της Χάρι είχε φθαρεί. Τα παραπανίσια κιλά της έδιναν σφοδρά πλήγματα στις αναμνήσεις των παλιών φαν. Τα έξαλλα συνολάκια της έκαναν πολλούς να λένε ότι ίσως θα την ωφελούσε περισσότερο ένα ντύσιμο ταιριαστό σε γυναίκα της ηλικίας της. Εντούτοις, το τραγούδι «Maria» τα πήγε εξαιρετικά καλά στο ταμείο και απέδειξε ότι το γκρουπ είχε ακόμα εμπορικές δυνατότητες, έστω και χωρίς τη νεανική ορμή του παρελθόντος. Σχεδόν δέκα χρόνια αργότερα (το 2006) οι Blondie μπήκαν στο Rock and Roll Hall of Fame.
Οσο για την Ντέμπι Χάρι, ακόμη και σήμερα δεν νιώθει γεμάτη. Κυρίως στην προσωπική της ζωή: το δυναμικό κορίτσι, που μπορούσε ακόμη και να σε προσβάλει αν τολμούσεις να τη φλερτάρεις, με τα χρόνια μετατράπηκε σε θηρίο που απωθούσε κάθε πιθανό σύντροφο. «Oι άντρες έχουν συνηθίσει να είναι αφεντικά», δήλωσε η ίδια πριν από τρία χρόνια στην εφημερίδα Guardian. Και συνέχισε: «Δεν με ενοχλεί ο άντρας-αφεντικό, αλλά είμαι συνηθισμένη να έχω τον πρώτο λόγο. Οπότε χρειάζομαι έναν άνθρωπο πολύ σίγουρο για τον εαυτό του, πολύ άνετο, που να μην προσβάλλεται και να μην έχει νεύρα». Λίγα πράγματα δηλαδή… Μέχρι τώρα λοιπόν, σχεδόν 20 χρόνια μετά τον χωρισμό της με τον Κρις Στάιν, ο άντρας που ζητάει δεν της έχει προκύψει. Στα 65 της πια, συνεχίζει να βγαίνει ραντεβού αναζητώντας συντροφιά, στον ελεύθερο χρόνο της προσέχει τα παιδιά όσων φίλων της λείπουν σε διακοπές και δηλώνει μετανιωμένη που δεν έκανε δικό της παιδί. Με τα άλλα μέλη των Blondie, πάντως, δεν έχασε ποτέ επαφή. Μάλιστα το συγκρότημα ξαναενώθηκε προσφάτως, μάλλον με στόχο ένα ύστατο hit.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου