Τσάι, μουσική και διαφημίσειςΓνωριμία με μια από τις πιο δραστήριες, χαρούμενες και ταλαντούχες νέες τραγουδοποιούς.
Όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Κ» (Ιανουάριος 2011)
Του Βύρωνα Κριτζά
Σε μια τσαγερία όπου σερβίρονται όλες οι γεύσεις που μπορεί να σκεφτεί ανθρώπινος νους, μια νεαρή κοπέλα ζητάει «τσάι του βουνού». Τη λένε Μαριέττα Φαφούτη, είναι τραγουδοποιός, φοράει ένα λουλουδάτο φουστάνι και γελάει με την παραμικρή αφορμή. Με το που τη βλέπω, καταλαβαίνω πως η αισιόδοξη αύρα των τραγουδιών της δεν είναι επίπλαστη, αλλά αντικατοπτρίζει ένα έντονο στοιχείο του χαρακτήρα της.
Η πρώτη επαφή με τη μουσική ήρθε μέσω της μητέρας της, που έπαιζε στην κιθάρα τραγούδια της Αρλέτας. Η ίδια ξεκίνησε να μαθαίνει πιάνο κάπως αργά, στα δεκαπέντε της: «Η μουσική ήταν στο μυαλό μου κάτι πολύ όμορφο και από αυτά που άκουγα σκεφτόμουν πως θα μου το κατέστρεφαν με ανιαρές ασκήσεις». Τα χρόνια πέρασαν, βρέθηκε να παραδίδει και η ίδια μαθήματα και να γράφει μουσική για παραστάσεις, ταινίες, ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές παραγωγές. Οι επιρροές από την ποπ συνδυάστηκαν με την αγάπη της για συνθέτες όπως ο Φίλιπ Γκλας και ο Ενιο Μορικόνε και το 2006 κυκλοφόρησε το σάουντρακ για την ταινία «Κράτησέ με» της Λουκίας Ρικάκη. Τον περασμένο Σεπτέμβρη όμως ήρθε η σειρά για μια πιο προσωπική δουλειά: To ντεμπούτο της ως ολοκληρωμένη τραγουδοποιός, με το “Τry a little romance” από την ανεξάρτητη Inner-Ear. Οι αγγλικοί στίχοι ταίριαξαν τόσο με τις μουσικές της, όσο και με την τάση της εποχής. Ηταν άραγε τυχαίο; «Εκφράζομαι πολύ πιο εύκολα με τα αγγλικά. Μου φαίνεται ανόητο να φτιάξει κάποιος έναν δίσκο ορμώμενος από μια τάση. Δεν ξέρω αν η έκρηξη του αγγλόφωνου τραγουδιού είναι μια μόδα παροδική. Στο λεγόμενο έντεχνο κάτι τέτοιο συνέβη, αλλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει στ’ αλήθεια». Η ίδια πάντως απέφυγε να χρησιμοποιήσει ψευδώνυμο, μολονότι το επίθετό της μπορεί να προκαταβάλλει ορισμένους αρνητικά. «Το “Φαφούτη” είναι η ταυτότητά μου, η καθημερινότητά μου και με αυτή την ειλικρίνεια ήθελα να υπογράψω τα τραγούδια μου».
Αν υπάρχει κάτι που χαρακτηρίζει τα κομμάτια της είναι τα καθαρά και ευκολομνημόνευτα ρεφρέν. Με τη βοήθεια αυτού ακριβώς του χαρίσματος, ανοίχτηκε πριν από χρόνια και η πόρτα των διαφημιστικών εταιριών. Τη ρωτάω πόσο δημιουργική αισθάνεται γράφοντας μουσική για προϊόντα: «Πάρα πολύ. Τα jingles είναι λίγο παρεξηγημένη υπόθεση. Δεν γίνομαι εγώ το προϊόν. Ο,τι μουσική και να γράψω θα έχει μέσα την ψυχή μου. Ακόμα κι αν μου ζητηθεί κάτι που δεν ταιριάζει στο στυλ μου, είναι μια πρόκληση. Νομίζω πως αυτό δεν κρύβει τίποτα κακό ή πουλημένο πίσω του».
H Mαριέττα λατρεύει το σινεμά, αλλά η τηλεόραση την ηρεμεί. «Παρά το χαμηλό επίπεδο των προγραμμάτων έχει μια ελαφρότητα που τη χρειάζομαι. Και δίπλα έχω το λάπτοπ. Ετσι χαλαρώνω». Οχι ότι της περισσεύει χρόνος... Tα πρωινά εργάζεται ως κειμενογράφος ενώ πριν από πέντε χρόνια έφτιαξε με την παρέα της το bankit.gr, ένα site προώθησης και επικοινωνίας νέων καλλιτεχνών που ζητούν την προσοχή μας. Από εκεί προέκυψε και το ARTogether Festival, που συνδυάζει διάφορες μορφές τέχνης και φέτος πραγματοποιήθηκε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.
Oπως βγαίνουμε από την τσαγερία, με ευχαριστεί εγκάρδια για τη συνέντευξη. Δεν είναι ο τύπος του ανθρώπου που σου δίνει την εντύπωση πως θα γυρίσει στο σπίτι και θα συνθέσει. Η ευγένεια που εκπέμπει όμως, μαζί με τα ρεφρέν της που γυρνάνε στο μυαλό μου καθώς παίρνω το δρόμο του γυρισμού, προμηνύουν κάποια εξέλιξη.
Η πρώτη επαφή με τη μουσική ήρθε μέσω της μητέρας της, που έπαιζε στην κιθάρα τραγούδια της Αρλέτας. Η ίδια ξεκίνησε να μαθαίνει πιάνο κάπως αργά, στα δεκαπέντε της: «Η μουσική ήταν στο μυαλό μου κάτι πολύ όμορφο και από αυτά που άκουγα σκεφτόμουν πως θα μου το κατέστρεφαν με ανιαρές ασκήσεις». Τα χρόνια πέρασαν, βρέθηκε να παραδίδει και η ίδια μαθήματα και να γράφει μουσική για παραστάσεις, ταινίες, ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές παραγωγές. Οι επιρροές από την ποπ συνδυάστηκαν με την αγάπη της για συνθέτες όπως ο Φίλιπ Γκλας και ο Ενιο Μορικόνε και το 2006 κυκλοφόρησε το σάουντρακ για την ταινία «Κράτησέ με» της Λουκίας Ρικάκη. Τον περασμένο Σεπτέμβρη όμως ήρθε η σειρά για μια πιο προσωπική δουλειά: To ντεμπούτο της ως ολοκληρωμένη τραγουδοποιός, με το “Τry a little romance” από την ανεξάρτητη Inner-Ear. Οι αγγλικοί στίχοι ταίριαξαν τόσο με τις μουσικές της, όσο και με την τάση της εποχής. Ηταν άραγε τυχαίο; «Εκφράζομαι πολύ πιο εύκολα με τα αγγλικά. Μου φαίνεται ανόητο να φτιάξει κάποιος έναν δίσκο ορμώμενος από μια τάση. Δεν ξέρω αν η έκρηξη του αγγλόφωνου τραγουδιού είναι μια μόδα παροδική. Στο λεγόμενο έντεχνο κάτι τέτοιο συνέβη, αλλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει στ’ αλήθεια». Η ίδια πάντως απέφυγε να χρησιμοποιήσει ψευδώνυμο, μολονότι το επίθετό της μπορεί να προκαταβάλλει ορισμένους αρνητικά. «Το “Φαφούτη” είναι η ταυτότητά μου, η καθημερινότητά μου και με αυτή την ειλικρίνεια ήθελα να υπογράψω τα τραγούδια μου».
Αν υπάρχει κάτι που χαρακτηρίζει τα κομμάτια της είναι τα καθαρά και ευκολομνημόνευτα ρεφρέν. Με τη βοήθεια αυτού ακριβώς του χαρίσματος, ανοίχτηκε πριν από χρόνια και η πόρτα των διαφημιστικών εταιριών. Τη ρωτάω πόσο δημιουργική αισθάνεται γράφοντας μουσική για προϊόντα: «Πάρα πολύ. Τα jingles είναι λίγο παρεξηγημένη υπόθεση. Δεν γίνομαι εγώ το προϊόν. Ο,τι μουσική και να γράψω θα έχει μέσα την ψυχή μου. Ακόμα κι αν μου ζητηθεί κάτι που δεν ταιριάζει στο στυλ μου, είναι μια πρόκληση. Νομίζω πως αυτό δεν κρύβει τίποτα κακό ή πουλημένο πίσω του».
H Mαριέττα λατρεύει το σινεμά, αλλά η τηλεόραση την ηρεμεί. «Παρά το χαμηλό επίπεδο των προγραμμάτων έχει μια ελαφρότητα που τη χρειάζομαι. Και δίπλα έχω το λάπτοπ. Ετσι χαλαρώνω». Οχι ότι της περισσεύει χρόνος... Tα πρωινά εργάζεται ως κειμενογράφος ενώ πριν από πέντε χρόνια έφτιαξε με την παρέα της το bankit.gr, ένα site προώθησης και επικοινωνίας νέων καλλιτεχνών που ζητούν την προσοχή μας. Από εκεί προέκυψε και το ARTogether Festival, που συνδυάζει διάφορες μορφές τέχνης και φέτος πραγματοποιήθηκε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.
Oπως βγαίνουμε από την τσαγερία, με ευχαριστεί εγκάρδια για τη συνέντευξη. Δεν είναι ο τύπος του ανθρώπου που σου δίνει την εντύπωση πως θα γυρίσει στο σπίτι και θα συνθέσει. Η ευγένεια που εκπέμπει όμως, μαζί με τα ρεφρέν της που γυρνάνε στο μυαλό μου καθώς παίρνω το δρόμο του γυρισμού, προμηνύουν κάποια εξέλιξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου