Με έκανες και τραγουδάω ποπ

Deafislands 2013

Υψωμένος σε ένα ψηλό πεζούλι, ο Φοίβος Δεληβοριάς χαμογελάει διαρκώς, τραγουδάει ξεχνώντας στίχους και χτυπιέται σαν έφηβος του Schoolwave, στην πιο ροκ, ίσως, στιγμή της καριέρας του. Στα μισά ενός τραγουδιού του, ο Παύλος Παυλίδης κατεβαίνει από τη σκηνή για να χορέψει ρέιβ μέσα στον κόσμο. Ο δε Γιάννης Νάστας των Xaxakes, με κοψιά ποπ σταρ άλλων εποχών, φαίνεται να ζει το όνειρο. Για όλα φταίει το καλοκαίρι... Στο Up Festival των Κουφονησιών, όλα εκείνα που μέσα στις μεγαλουπόλεις μοιάζουν γνωστά και συνηθισμένα, νοηματοδοτούνται εκ νέου από τη μυρωδιά της θάλασσας, το φεγγάρι, το κυκλαδίτικο μελτέμι που δε σ’ αφήνει σε ησυχία.

Η ιστορία του φεστιβάλ, το όποιο διεξάγεται από το 2011 στην παραλία Πορί του Άνω Κουφονησιού, δεν θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει πιο ρομαντικά: δυο φίλοι, φαν του Παυλίδη, βρέθηκαν ένα βράδυ πριν από μερικά χρόνια εκεί και φαντάστηκαν τον αγαπημένο τους καλλιτέχνη να δίνει μια δωρεάν συναυλία για λίγους. Η επιθυμία τους δεν ήταν και τόσο ουτοπική. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά φέτος, με εκατοντάδες κόσμου και μεγαλύτερο επαγγελματισμό που όμως δεν αλλοίωνε την αίσθηση ότι ήσουν καλεσμένος στο πάρτι ενός φίλου, το παλιό τους όνειρο στέφθηκε ξανά με επιτυχία. Μικρά λεωφορεία πηγαινοέφερναν τον κόσμο με ένα ευρώ εισιτήριο καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας, το μπαρ ήταν οργανωμένο, οι μουσικοί έμοιαζαν να το διασκεδάζουν περισσότερο απ’ τους ακροατές, όλοι χαμογελούσαν.

Δεν είναι τυχαίο που οι διοργανωτές επέλεξαν το συγκεκριμένο νησί. Στα Κουφονήσια φυσάει ένας αέρας σπάνιος. Το παιδί στη λάντζα θα σου δώσει το χέρι για να αποβιβαστείς με ασφάλεια στη στεριά, η ηλικιωμένη κυρία του μίνι-μάρκετ θα σ’ ευχαριστήσει που ψώνισες από εκείνη ενώ ξέρετε κι οι δυο πως δεν διέθετες πολλές επιλογές. Νέοι άνθρωποι με μέσο όρο ηλικίας τα εικοσιπέντε περπατούν σε καλντερίμια λιθόστρωτα και αμμώδεις παραλίες μέχρι αργά το βράδυ, όχι όμως με το επιβεβλημένο κλισέ του κλάμπινγκ και του «ξεφαντώματος».
Στο μικρόκοσμο του φεστιβάλ, βέβαια, τα live διαρκούσαν μέχρι τις τρεισήμισι τα ξημερώματα. Πέρα από τους προαναφερθέντες, οι Wedding Singers ανέβασαν τα γκάζια με eurotrash διασκευές, οι Baby Guru έδειξαν ξανά πόσο καλά στέκονται στο ζωντανό, η καλοκαιρινή ποπ του Leon βρήκε το φυσικό της περιβάλλον και η γλυκιά μελαγχολία της Τango with Lions μπερδεύτηκε υπέροχα με τη μελαγχολία της τελευταίας ημέρας. Φυσικά, η μουσική σε τέτοιου τύπου συνευρέσεις δεν είναι παρά η αφορμή. Προσωπικά δεν έζησα κάποια συγκλονιστική μουσική εμπειρία και είμαι βέβαιος πως δεν έφταιγαν ούτε τα προβλήματα ήχου ούτε η μη τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων. Κι όμως, το πρωί που έπεφτα να κοιμηθώ, η μουσική γύριζε ακόμα γλυκά στο κεφάλι μου, με τον ίδιο τρόπο που ο ήλιος του μεσημεριού μου έκαιγε ακόμα την πλάτη.  

(οπως δημοσιευτηκε στο "Κ" της Καθημερινης - Αυγουστος 2013)


*η φωτογραφια του Π.Π. ειναι του Ανδρεα Λαμπροπουλου - η φωτογραφια του Φ.Δ. ειναι της Λιλας Τζαμουση.